ஒப்பீட்டுக் கல்வி: வரையறை, வியாபகம், நோக்கம், முக்கியத்துவம் மற்றும் பயன்கள்

ஒப்பீட்டுக் கல்வி: வரையறை, வியாபகம், நோக்கம், முக்கியத்துவம் மற்றும் பயன்கள் 

Comparative Education: DEFINITION, SCOPE, PURPOSE, IMPORTANCE AND USES

S.LOGARAJAH

LECTURER, BATTICALOA NATIONAL COLLEGE OF EDUCATION

அறிமுகம் – ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்றால் என்ன?

ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்பது ஒரு நாட்டில் (அல்லது நாடுகளின் குழு) கல்வியை மற்றொரு நாடு அல்லது நாடுகளின் நடைமுறைகள் மற்றும் சூழ்நிலைகளிலிருந்து பெறப்பட்ட தரவு மற்றும் நுண்ணறிவுகளைப் பயன்படுத்தி கற்பதற்காக நன்கு ஸ்தாபிக்கப்பட்ட ஒரு ஆய்வுத் துறையாகும். 

ஒப்பீட்டு கல்வி என்பது பல்வேறு நாடுகளில் உள்ள கல்வி கோட்பாடுகள் மற்றும் நடைமுறைகளின் ஒப்பீட்டு ஆய்வு ஆகும். ஒப்பீட்டுக் கல்வியானது, கல்விக்கும் சமூகத்திற்கும் இடையே உள்ள உறவு மற்றும் கற்பித்தல் நடைமுறைகள் மற்றும் கற்றல் விளைவுகளுக்கு இடையே உள்ள உறவுகளைப் பற்றிய முன்மொழிவுகளை சோதிக்க சர்வதேச மற்றும் தேசிய அளவிலான தரவைப் பயன்படுத்த முயற்சிக்கிறது. 

உலகெங்கிலும் உள்ள பல பல்கலைக்கழகங்கள் ஒப்பீட்டுக் கல்வியில் பல்வேறு நிகழ்ச்சித் திட்டங்கள் மற்றும் கற்கைகளை வழங்குகின்றன, மேலும் இது தொடர்பான ஆய்வுகள் “ஒப்பீட்டு கல்வி”, “கல்வியின் சர்வதேச மதிப்பாய்வு”, “கல்வி மேம்பாட்டுக்கான சர்வதேச இதழ்” மற்றும் “ஒப்பீட்டு கல்வி மதிப்பாய்வு” போன்ற அறிவார்ந்த இதழ்களில் தொடர்ந்து வெளியிடப்படுகின்றன.

ஒப்பீட்டுக் கல்வித் துறையானது யுனெஸ்கோ மற்றும் பல்வேறு நாடுகளின் தேசிய கல்வி அமைச்சுக்களுடன் தொடர்புடைய பல திட்டங்களுக்கு ஆதரவாக அமைந்துள்ளது.

ஒப்பீட்டுக் கல்வி – வளர்ச்சிக் கட்டங்களும் வரைவிலக்கணங்களும்

ஒப்பீட்டுக் கல்வி வெவ்வேறு எழுத்தாளர்களால் வெவ்வேறு வழிகளில் வரையறுக்கப்பட்டாலும், மிகவும் பொதுவான வரையறைகள் மற்றொரு கல்வி முறையிலிருந்து தரவைப் பயன்படுத்துவதை வலியுறுத்துகின்றன.

ஒப்பிட்டுக் கல்வி முதன் முதலாக 1817 இல் அன்ரோயின் யூலியன் டி பரிஸ் என்பவரால் ஆராயப்பட்டது. (Holmes 1985)  இதனூடாக எல்லா நாடுகளிலும் நிலவும் கல்வி பற்றி பகுப்பாய்வு செய்யலாம் என அவர் நம்பினார். அதன் நோக்கம் கல்வியில் சந்தர்ப்ப, தேசிய சூழ்நிலைகளுக்கேற்ப தேவைப்படும் திருத்தங்களையும் முறைமைகளில் மாற்றங்களையும் கொண்டுவருவதன் மூலம் அதனைப் பூரணத்துவமடையச் செய்வதாகும். எனினும், அவரது ஒப்பீட்டு ஆய்வு விரிவானதொரு முறையாக அதிகம் அறியப்படவில்லை மற்றும் ஒப்பீட்டுத் தன்மை வாய்ந்ததாக இருக்கவில்லை. மாறாக, வெளிநாடுகளில் இருக்கின்ற கல்வி பற்றிய விவரணமாகவும் தகவலாகவும் மட்டுமே இருந்தது. தேசிய முறைமைகளின் அபிவிருத்தி பற்றி இவ்வாய்வுகள் கூறவில்லை.

சேர் மைக்கேல் சாண்ட்லர் Michael Sandler (1861-1943) ஒப்பீட்டுக் கல்வியை புதியதொரு கோணத்தில் விளக்குகின்றார். 1900 ஆம் ஆண்டில் அவர் வழங்கிய ஒரு நன்கு அறியப்பட்ட விரிவுரையில், “வெளிநாட்டுக் கல்வி முறைமைகளை ஆய்வு செய்யும் போது பாடசாலைக்கு உள்ளே உள்ள விஷயங்களைக் காட்டிலும், பாடசாலைக்கு வெளியே உள்ள விஷயங்கள் முக்கியம் என்பதை மறந்துவிடக் கூடாது. ஒரு கல்வி முறை என்பது இப்பொழுதும் வாழ்ந்துகொண்டிருக்கின்ற ஒன்றாகும். இது நீண்ட காலமாக இயக்கப்பட்ட சமூக சக்திகளின் விளைவு. (கடந்த காலத்தின் மறக்கப்பட்ட பிரச்சினைகளாலும் இடையூறுகளினாலும் பெற்றுக் கொண்டதொன்றாகும்) வெளிநாட்டுக் கல்வி முறைமைகள் பற்றி சரியான கண்ணோட்டத்தில் ஆராய்வதனூடாக எமது சொந்த கல்வி முறைமை பற்றி ஆராய்வதற்கும் விளங்கிக்கொள்வதற்குமான ஆற்றலைப் பெறுகின்றோம்”. இவ்வாறு அவர் ஒப்பீட்டுக் கல்வியை சமூக அல்லது சூழலியல் சக்திகளின் விளைவு என, கருத்தாக்கம் செய்வதற்கான ஒரு புதிய வழியைத் திறந்தார்.

சேர்ஜியஸ் ஹவன் (Sergius Huaawn 1928) என்பவரே ஒப்பீட்டுக் கல்வி பற்றிய தத்துவ ரீதியான கருத்தை முதன்முதலாக முன்வைத்தவர் ஆவார். இவர் கட்டாயக் கல்வி. பாடசாலையும் அரசும், பாடசாலையும் திருச்சபையும், பாடசாலையும் பொருளாதார வாழ்க்கையும்… என கல்விக் கொள்கை தொடர்பாக தெரிவு செய்யப்பட்ட சில பிரச்சினைகளை பகுப்பாய்வு செய்தார். 

(Hans) ஹன்ஸ் என்பவர் 1929 இல் மேற் கூறப்பட்டவற்றுக்கு தேலதிகமாக அரசும் குடும்பமும், தேசிய சிறுபான்மையினர், பல்கலக்கழகங்களும் நீதியும் மற்றும் அரசியல் கல்வி போன்ற அம்சங்களையும் சேர்த்துக்கொண்டார். 

ஒரு நாட்டினது தேசிய கல்வி முறைமைகளை வரலாற்றுப் பின்னணியோடு இணைத்துப் பார்ப்பதற்கு முதலில் முயற்சி செய்தவர் Isaac Kandel (1881-1965) என்பவராவார். வெவ்வேறு நாடுகளின் கல்வி முறைமைகளை ஒப்பீடு செய்வதில் இவர் விசேட கவனம்; செலுத்தினார். அவ்வாறான ஒரு முறையே புள்ளிவிபர ரீதியானது. கல்விக்கான மொத்த தேசிய எதிர்பார்ப்புகள் செலவினம். பாடசாலைக் கட்டிடங்களுடைய அளவும் தன்மையும், கல்வி முறைமைகளின் வெவ்வேறு அம்சங்களுக்கான செலவினங்கள், மாணவர்களைச் சேர்த்தல், சராசரி வரவு. வெவ்வேறு மட்டங்களில் மாணவர்களைத் தொடர்ந்தும் வைத்திருத்தல் போன்றவை ஒப்பீடு செய்யப்படலாம். 

கல்வியையும் தேசிய நலனையும் ஒப்பீடு செய்வது மற்றொரு முறையாகும். இவ்வாறு ஒப்பிடுகையில் படிப்பறிவின்மைப் புள்ளிவிபரங்கள், வர்த்தகம் மற்றும் மற்றும் குற்றச்செயல்களின் அளவு. வறுமைச்சுட்டி, தலா வருமானம், என வெவ்வேறு அளவிடலாம். இதனூடாக நாடுகளிலுள்ள கல்வியின் தரத்தை ஒப்பீடு செய்யலாம். 

கான்டேல் தமது ஆய்வில் தேசியத்துக்கும் தேசியப் பண்புக்கும் கூடிய முக்கியத்துவம் அளித்தார். தொடர்ச்சியாக கன்டோல் 1936 இல் “கல்வி முறைமைகளில் வேறுபாடுகளை ஏற்படுத்தும் காரணிகளை கண்டுபிடித்தலே ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் நோக்கமாகும்” எனக்கூறினார். அதாவது ஒப்பீட்டுக் கல்வியானது கல்வி முறைமை, ஒழுங்கமைப்பு, நிர்வாகம், கற்பித்தல் முறைகள், கலைத்திட்டம் ஆகியவற்றை மட்டும் பார்க்காமல், பல்வேறு நாடுகளின் கல்விப் பிரச்சனைகள் மற்றும் அவற்க்கான காரணங்களை ஆராய்ந்து அந்நாடுகளின் சமூக, அரசியல், கலாச்சார மற்றும் தேசிய சித்தாந்தங்களின் வெளிச்சத்தில் தீர்வுகாண முயல வேண்டும் என்ற Michael Sandler இன் கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டார். பிற நாடுகளது கல்வி முறைமைகள் நமது சொந்த கல்வி முறைமையிலிருந்து வேறுபட்டவை என்பதை அறிவது போதாது. இந்த வேறுபாடு ஏன் இருக்கிறது என்பதை விளக்க வேண்டும். என வலிறுயுறுத்தம் காண்டேல் காரண-காரியக் கோட்பாட்டை நம்பினார்.

ஒரு நாட்டின் தேசிய பண்புகள்தான் அந்நாட்டின் கல்வி முறைமையை வடிவமைக்கிறது. ஒரு குறிப்பிட்ட தேசிய கல்வி முறைமையைப் புரிந்து கொள்ள, சம்பந்தப்பட்ட தேசத்தின் தேசிய பண்புகளைக் குறிப்பிடுவது அவசியம். உதாரணமாக, ஜப்பானிய கல்வி முறைமையைப் புரிந்து கொள்ள, ஜப்பானிய கல்வி முறைமையால் வடிவமைக்கப்பட்ட ஜப்பானிய தேசிய பண்புகளை கற்பது அவசியம். Isaac Kandel  தனது அணுகுமுறையை “ஒப்பீட்டுக் கல்வி ஆய்வுகள்” (Studies in Comparative Education) என்ற புத்தகத்தில் விரிவாக விளக்குகிறார்,  இது பல ஆண்டுகளாக ஒப்பீட்டுக் கல்வியில் நிலையான உரையாக உள்ளது. இதனால் அன்ரோயின் யூலியன் டி பரிஸ்; என்பவருடன் சேர்ந்து, Isaac Kandel  பொதுவாக “ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் தந்தை” என்று அழைக்கப்படுகிறார்.

Hans (1933, 1938) என்பவரும் வரலாற்று அணுகுமுறையையே வலியுறுத்தினார். ஒவ்வொரு நாட்டினதும் கல்வி முறைமையை அந்நாட்டினது கலாசார மற்றும் தேசியப் பின்னணியை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஆராய்ந்தார். தேசிய கல்வி முறைமைகள் தேசிய பண்பை வெளிப்படுத்துமென அவர் வாதிட்டார். 

ஒரு நாட்டின் தேசியமானது மற்றொரு நாட்டுடன் இன, மொழி, சமய, ஒழுக்க, வரலாற்று, புவியியல் அடிப்படையில் வேறுபடலாம். தேசிய கல்வி முறைமைகள் இக்காரணிகளின் செல்வாக்குக்கு உட்படுகின்றன. இவ்வம்சங்களின் அடிப்படையிலேதான் கல்வி முறைமைகள் வேரூன்றியுள்ளன. நவீன காலத்து நாடுகள் சமய மற்றும் சமூக, அரசியல் கோட்பாடுகளின் அடிப்படையிலேயே கடந்த காலத்தில் இருந்தவற்றை சீர்திருத்தி கல்வியினூடாக ஒரு சிறந்த எதிர்காலத்தை உருவாக்குவதற்கு முயற்சிக்கின்றன.

ஒப்பீட்டுக் கல்வித் துறையில்; 1945 இலிருந்து ஒரு மாற்றம் ஏற்பட்டது ஜோர்ஜ் பெரடே (George Bereday) ஒப்பீட்டுக் கல்வி ஆய்வின் மாதிரியாக (Model) உய்த்தறி விஞ்ஞான முறையை முன்வைத்தார். 

அவரது கருத்துப்படி ஒப்பீட்டுக் கல்வியியலாளர்கள் எதையும் புறவயமாக நோக்கவேண்டுமென்றும் நன்கு அவதானிக்கப்பட்ட விடயங்களுக்கு அவர்கள் முக்கியத்துவம் கொடுக்கவேண்டுமென்றும் குறிப்பிடுகிறார். ஒரு நாட்டின் மொழியை தெரிந்திருப்பதோடு அந்நாட்டிற்கு ஒப்பீட்டு ஆய்வாளர் விஜயம் செய்யவேண்டுமென்றும் பெரடே குறிப்பிடுகின்றார். அவரது கருத்துப்படி வரலாற்று, பொருளாதார, உளவியல், அரசியல், சமூகவியல் காரணிகள் கல்வி நடவடிக்கைகளில் ஏற்படுத்திய தாக்கங்கள் பற்றி அறிந்துகொள்வதனூடாக கல்வி பற்றி ஒரு பொதுமைப்படுத்தப்பட்ட எண்ணக்கரு உருவாக வாய்ப்பேற்படுகிறது. 

ஜோர்ஜ் பெரெடே (George Bereday) ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தினார், இதன் மூலம் வெவ்வேறு நாடுகளிலுள்ள உள்ள கல்வி முறைமைகளில் உள்ள வேறுபாடுகளிலிருந்து (ஒருவரின் சொந்த, நாட்டுக் கல்வி முறையை மேம்படுத்துவதற்கு) படிப்பினைகளை எடுக்க முடியும்.

நோவா மற்றும் எக்ஸ்டீன்  (Noah and Eckstein) (1969) ஒப்பீட்டுக் கல்வியை பின்வருமாறு வரையறுத்துள்ளனர்: ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்பது பல்வேறு நாடுகளில் உள்ள கல்வியில் பயன்படுத்தப்படும் சமூக விஞ்ஞானங்களின் தரவு மற்றும் முன்னோக்குகளின் தொகுப்பைக் காட்டிலும் மேலானதாகும். “ஒப்பீட்டு ஆய்வு” என்பது முக்கியமாக முறைமைகளின் நாடுகளைப் பெயரிடுவதற்கப் பதிலாக எண்ணக்கருக்களின் (மாறிகள்) பெயர்களைக் குறிப்பிடுதல் வேண்டும் என்கின்றனர். இதன் விளைவாக ஒப்பீட்டுக் கல்வியில் ‘பிரச்சினை விடுவித்தல் அணுகு முறை’ உருவாகியது. 

தற்கால கல்வி முறைமைகள் கடந்த காலத்தையும் எதிர்காலத்தையும் இணைக்கின்றன. அதிகமான நாடுகளில் கடந்த கால தேசியமானது பல நாடுகளில் பொதுவாகக் காணப்பட்ட பாரம்பரியங்களினால் உருவாகியதெனலாம். எனவே தான் சில ஒத்த தன்மைகள் இருப்பதால் எதிர்காலமும் அவற்றால் நிர்ணயிக்கப்படுகின்றன. இதனால்தான், வெவ்வேறு நாடுகளிலுள்ள கல்விப் பிரச்சினைகள், ஒன்றுக்கொன்று ஒத்தனவாக இருக்கின்றன. அதேவேளையில் தீர்வுகளுக்கான வழிமுறைகளும் ஒத்த தன்மையுடையனவாக இருக்கலாம்.

கெட்டாவோ (Getao) (1996) ஒப்பீட்டுக் கல்வியை ஒரு ஒழுக்கம் என வரையறுத்தார், கல்வி முறைகளுக்கு இடையே உள்ள ஒற்றுமைகள் மற்றும் வேறுபாடுகளைப் புரிந்துகொள்ள முற்படும் கல்வி முறைகளின் ஆய்வே ஒப்பீட்டுக் கல்வி ஆகும்.

கெட்டாவோ, நோவா மற்றும் எக்ஸ்டீன் ஆகியோர் ஒப்பீட்டுக் கல்வியை பல்வேறு கல்வி முறைமைகளில் கவனம் செலுத்தும் துறைகளுக்கு இடையேயான ஒரு  சமூக விஞ்ஞானமாக வரையறுத்துள்ளனர்.

சோதி Sodhi (2006) ஒப்பீட்டுக் கல்வியை வரலாற்று, தத்துவ மற்றும் சமூக விஞ்ஞானக் கோட்பாடுகள் மற்றும் சர்வதேசக் கல்விப் பிரச்சினைகளுக்கு பயன்படுத்தும் ஒரு ஆய்வுத் துறையாகக் கருதுகிறார். 

நிக்கோலஸ் ஹான்ஸ் Nicolas Hahns (1888-1969) தனது “ஒப்பீட்டுக் கல்வி: கல்விக் காரணிகள் மற்றும் மரபுக் காரணிகள் பற்றிய ஆய்வு” என்ற புத்தகத்தில், நாடுகளில் கல்வி வளர்ச்சியை பாதிக்கும் காரணிகளை பின்வருமாறு வகைப்படுத்தினார்.

1. இயற்கை காரணிகள்: இனம், சூழல் மற்றும் மொழி
2. மத காரணிகள்: கத்தோலிக்கம், ஆங்கிலிக்கனிசம் மற்றும் புராட்டஸ்டன்டிசம்

iii. மதச்சார்பற்ற காரணிகள்: மானிடவாதம், சோசலிசம் மற்றும் தேசியவாதம்.

இந்த காரணிகளின் செயல்பாட்டை அவர் தனது புத்தகத்தில் இங்கிலாந்து, அமெரிக்கா, பிரான்ஸ் மற்றும் சோவியத் ஒன்றியத்தின் உதாரணங்களுடன் விளக்குகிறார்.

வெர்னான் மல்லின்சன் Vernon Mallinson ஒப்பீட்டு கல்வி பற்றி ஹான்ஸ் மற்றும் காண்டல் ஆகியோருடன்  உடன்படுகிறார், கல்வி முறைகளை வடிவமைக்கும் சமூக-சூழலியல் காரணிகளை வலியுறுத்துகிறார். அவரைப் பொறுத்தவரை, ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்பது ஒற்றுமைகள் மற்றும் வேறுபாடுகளைக் கண்டறிவதற்காக மற்ற கலாச்சாரங்கள் மற்றும் இந்த கலாச்சாரங்களிலிருந்து பெறப்பட்ட பிற கல்வி முறைகளை முறையாக ஆய்வு செய்வதாகும், மேலும் அனைவருக்கும் பொதுவான பிரச்சினைகளுக்கு ஏன் மாறுபட்ட தீர்வுகள் முயற்சிக்கப்பட்டன. என்பதை ஆராய்வதாகும்.

“கல்வியின் ஒப்பீட்டு முறை” (1964) என்ற அவரது பெறுமதியான புத்தகத்தில், கல்வி முறைமைகளுக்கிடையேயான ஒற்றுமைகள் மற்றும் வேறுபாடுகளைக் குறிக்கும் ஒப்பீட்டுக் கல்வியை அவர் விவரிக்கிறார். 

ஆஸ்திரேலிய ஒப்பீட்டு நிபுணரான பிலிப் ஈ. ஜோன்ஸ் (Phillip E. Jones)  கல்வித் திட்டமிடலுக்கு ஒப்பீட்டுக் கல்வி முறையைப் பயன்படுத்தியவர்களில் முக்கியமானவர். ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் பயன்பாடு வேகமாக அதிகரித்து வருவதாகவும், சிறந்த முறைமைகளைக் கொண்ட கல்வியைத் திட்டமிடுவதற்கு மிகவும் பகுத்தறிவுள்ள அடிப்படையை வழங்குவதற்கு; ஒப்பீட்டுக்கல்வி மிகவும் பொருத்தமானது என்றும் அவர் குறிப்பிடுகிறார்.

எட்மண்ட் ஜே. கிங் Edmund J. King (1914-2002), “ஒப்பீட்டு ஆய்வுகள் மற்றும் கல்வி முடிவு” என்ற புத்தகத்தில், திட்டமிடல் கோணத்தை அவர் வெளிப்படுத்துகிறார். ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்பது எதிர்காலத்தை வடிவமைப்பது பற்றிய நமது அவதானிப்புகள் மற்றும் முடிவுகளை முறைப்படுத்தும் ஒரு துறையாகும். அவரைப் பொறுத்தவரை, இந்த உலகம் இனி அந்தந்த நாட்டிற்குள் எந்தவொரு கல்வி அல்லது சமூகப் பிரச்சினைக்கும் தீர்வு காண முடியாது, எனவே நாம் அதை மற்ற நாடுகள், கலாச்சாரங்கள் மற்றும் சமூகங்களிலிருந்து தேட வேண்டும். ஒப்பீட்டுக் கல்வி இந்த நோக்கத்திற்காக கணிசமான அளவிற்கு உதவுகிறது, குறைந்தபட்சம் கல்வி உலகில்.

கடந்த ஐந்து தசாப்தங்களாக, ஒப்பீட்டுக் கல்விக் கோட்பாட்டாளர்கள் தொடர்ந்து ஒப்பீட்டுக் கல்வித் துறையை வரையறுத்து மறுவரையறை செய்து அதன் எதிர்காலத் திறனைப் பற்றி ஊகித்துள்ளனர் வோல் கூட்டர் (Wolhuter et.a/. 2011). அந்த வரையறைகள் குறிப்பிடுவது போல, 

• ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் புலம் வேறுபட்டது
• நெகிழ்ச்சித் தன்மையானது 
• உலகளாவிய மாற்றங்கள் மற்றும் தேவைகளுக்கு பதிலளிக்கக்கூடியது. 
• இது உலகெங்கிலும் உள்ள பல்கலைக்கழகங்களில் பல்வேறு பதவிகளைக் கொண்டுள்ளது. 

ஒப்பீட்டுக் கல்விக்கு ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட வரையறை இல்லை என்பது மேற்கண்ட இலக்கியங்களிலிருந்து தெளிவாகிறது. “ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்பது ஒற்றுமைகள் மற்றும் வேறுபாடுகளை நிறுவும் நோக்கில் தேசிய எல்லைக்குள்ளும் அதற்கு அப்பாலுள்ள கல்வி முறைமைகளைப் பகுப்பாய்வு செய்யும் ஒரு ஆய்வு ஆகும்.” இந்தக் கண்ணோட்டத்தில், குறிப்பிட்ட கல்வி முறைமைகளில் செல்வாக்கு செலுத்தும் காரணிகளைக் கண்டறியும் நோக்கம் மறைமுகமாக உள்ளது. இது ஒரு குறிப்பிட்ட கல்வி முறைமையில் ஒற்றுமைகள் மற்றும் வேறுபாடுகளை உருவாக்கும் சக்திகளை பகுப்பாய்வு செய்வதை உள்ளடக்கியது.

ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் நோக்கம் மற்றும் குறிக்கோள்கள்

ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் நோக்கம் கல்வி முறைமை அல்லது கல்வி ஒழுங்கமைப்புக்களைப் படிப்பதை உள்ளடக்கியது. இது கட்டமைப்புஇ ஒழுங்கமைப்புஇ கலைத்திட்டம்இ நிதியளித்தல்இ நிர்வாகம் மற்றும் கல்விச் பிரச்சினைகளான ஒப்புவித்தல்இ இடைவிலகல்இ அணுகல்இ நகரமயமாக்கல் மற்றும் கல்வியில் பல்வேறு குழுக்களின் பங்கேற்பு போன்ற அம்சங்களை உள்ளடக்கும். 

ஹரோல்ட் ஜே நோவா மற்றும் மேக்ஸ் எக்ஸ்டீன் Harold J Noah and Max Eckstein (1993) கூற்றுப்படி, ஒப்பீட்டுக் கல்வி நான்கு நோக்கங்களைக் கொண்டுள்ளது:

1) கல்வி முறைமைகள்இ செயல்முறைகள் அல்லது விளைவுகளை விவரித்தல்.

2) கல்வி நிறுவனங்கள் மற்றும் நடைமுறைகளின் வளர்ச்சிக்கு ஆதரவளித்தல்.

3) கல்விக்கும் சமூகத்திற்கும் இடையிலான தொடர்புகளை எடுத்துரைத்தல்.

4) ஒன்றுக்கும் மேற்பட்ட நாடுகளில் செல்லுபடியாகும் கல்வி பற்றிய பொதுவான அறிக்கைகளை நிறுவுதல்.

இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட வெவ்வேறு நாடுகளை ஒப்பிடும் ஆய்வுகளை மட்டுமே உள்ளடக்கியதாக ஒப்பீட்டுக் கல்வி பெரும்பாலும் தவறாகக் கருதப்படுகிறது. உண்மையில், அதன் ஆரம்ப நாட்களிலிருந்தே இந்தத் துறையில் ஆராய்ச்சியாளர்கள் பெரும்பாலும் இத்தகைய அணுகுமுறைகளைத் தவிர்த்து, ஒரு நாட்டில் கவனம் செலுத்துவதை விரும்புகின்றனர். ஒற்றை அலகு ஆய்வுகள் (அதாவது ஒரு கல்வி முறையின் மீது கவனம் செலுத்தும் ஆய்வுகள்) ஒப்பீட்டு கல்வி ஆராய்ச்சியில் ஆதிக்கம் செலுத்துகின்றன (Wolhuter, 2008: 326).

இது ஒப்பீட்டுக் கல்வியில் உள்ள ஒப்பீட்டின் வெளிப்படையான மறுப்பாக இருந்தாலும், ஒற்றை அலகு ஆய்வுகள் ஒப்பீட்டுக் கல்வி ஆராய்ச்சியாக தகுதி பெறுவதற்கான பல காரணங்களை ஒப்பீட்டாளர்கள் அடிக்கடி முன்வைக்கின்றனர். இத்தகைய ஆய்வுகள் கல்வி முறைகள் பற்றிய அறிவுத் துறையில் பங்களிக்கின்றனஇ மேலும் அத்தகைய ஆய்வுகள் ஒப்பீட்டுக் கல்வி ஆராய்ச்சியில் பயன்படுத்தப்படும் பொதுவான கருத்துக்களுடன் இணைகின்றன இருப்பினும், சில பெரிய அளவிலான திட்டங்கள் பாரிய தரவுத் தொகுப்புகளின் வெளிப்படையான ஒப்பீட்டு மெக்ரோ பகுப்பாய்வு மூலம் முக்கியமான கண்டுபிடிப்புகளைச் செய்துள்ளன. இதில்  PISA மற்றும் LEA ஆய்வுகள் அடங்கும்.

PISA Programme for International Student Assessment (சர்வதேச மாணவர் கணிப்பீட்டிற்கான திட்டம்) 1997 இல் நிறுவப்பட்டது. OECD Organisation for Economic Cooperation and Development (பொருளாதார ஒத்துழைப்பு மற்றும் மேம்பாட்டுக்கான அமைப்பு) மூலம் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டது, இது 65 OECD உறுப்பு நாடுகளில் உள்ள 15 வயது மாணவர்களின் வழக்கமான சோதனைகளை மேற்கொள்கிறது. இந்த சோதனைகளில் முதல் சோதனை 2000 இல் நடந்தது. இந்த நாடுகளில் கல்விக் கொள்கை மற்றும் தரத்தை மேம்படுத்துவதே இதன் நோக்கம். மாணவர்கள் வாசிப்பு, கணிதம் மற்றும் விஞ்ஞானம் ஆகியவற்றில் சோதிக்கப்படுகிறார்கள்.

lEA International Association of Evaluation of Educational Achievement (கல்வி சாதனைகளை மதிப்பிடுவதற்கான சர்வதேச சங்கம்) என்பது  தேசிய ஆராய்ச்சி நிறுவனங்கள் மற்றும் அரசு நிறுவனங்களின் ஒரு சுயாதீனமான சர்வதேச ஒத்துழைப்பு ஆகும். 1959 இல் உருவாக்கப்பட்டது. கல்விச் சாதனைகள் குறித்த பெரிய அளவிலான ஒப்பீட்டு ஆய்வுகளை LEA நடத்துகிறது. ஆய்வுகளில் சர்வதேச கணினி தகவல் எழுத்தறிவு, கணிதம் மற்றும் விஞ்ஞான  கற்கைகளின் போக்குகள், படித்தல் கல்வியறிவு ஆய்வு, குடிமை மற்றும் குடியுரிமை கல்வி ஆய்வு, கணிதம், ஆசிரியர் கல்வி ஆய்வு) ஆகியன அடங்கும்.

Evans (2013) பின்வரும் ஐந்து முன்னோக்குகளின் கீழ் ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் நோக்கத்தை விரிவுபடுத்தியுள்ளார்.

• பாடப் பொருள் மற்றும் உள்ளடக்கம் :  கட்டமைப்பு, இலக்குகள், உள்ளடக்கம் அல்லது கலைத்திட்டம், நிர்வாகம், நிதியுதவி, ஆசிரியர் கல்வி போன்ற கல்வி அமைப்புகளின் அத்தியாவசிய அம்சங்களை உள்ளடக்கியது.
• புவியியல் ஆய்வு அலகுகள் :  உள்-தேசிய, சர்வதேச, பிராந்திய, கண்ட மற்றும் உலகளாவிய அல்லது உள்நாட்டு கற்கைகள் மற்றும் ஆய்வுகள் அடங்கும்.
• கருத்தியல் நோக்கம் :  இது அரசியல், சமூக மற்றும் பொருளாதார சித்தாந்தங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட நாடுகளில் உள்ள கல்வி முறைகளை ஒப்பிடுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, ஜனநாயக, கம்யூனிஸ்ட், சோசலிஸ்ட், முதலாளித்துவ, தடையற்ற சந்தை மற்றும் கலப்பு பொருளாதாரங்கள்.
• கருப்பொருள் நோக்கம் : கல்வி கருப்பொருள்கள், மேற்பூச்சு சிக்கல்கள் அல்லது சிக்கல்களில் கவனம் செலுத்துகிறது. இது ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட புவியியல் அலகுகளில் அவற்றை ஒப்பிடுகிறது, எடுத்துக்காட்டாக, இலவச ஆரம்ப மற்றும் இடைநிலைக் கல்விஇ உலகளாவிய தொடக்கக் கல்விஇ அனைவருக்கும் கல்வி மற்றும் உலகளாவிய உயர்கல்வி.
• வரலாற்று அல்லது இடஞ்சார்ந்த நோக்கம்;:  இது டிராவலர்ஸ் டேல் காலம் என அழைக்கப்படும் ஆரம்பகால (வரலாற்றுக்கு முந்தைய) காலத்திலிருந்து சமூகவியல் பார்வைக் காலம் எனப்படும் நவீன காலம் வரையிலான துறையின் வரலாற்று வளர்ச்சியின் ஆய்வுடன் தொடர்புடையது.

ஒப்பீட்டுக் கல்வியைப் கற்பதன் பயன்கள்

உலகின் எந்த நாட்டிலும் ஆசிரியர்கள்,மாணவ ஆசிரியர்கள் மற்றும் கல்வி சீர்திருத்தவாதிகளால் ஒப்பீட்டுக் கல்வி சிறந்து விளங்குவதற்கு பல்வேறு காரணங்கள் உள்ளன. ஒப்பீட்டுக் கல்வியினூடாக அவர்கள் பல்வேறு பயன்பாடுகளைப் பெற்றுக் கொள்கிறார்கள்.

1. விளக்கம்: ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் மிக அடிப்படையான பயன்பாடானதுஇ மனித இயல்பின் ஒரு பகுதியான அறிவுக்கான ஏக்கத்தைப் பூர்த்தி செய்வதற்காக கல்வி முறைகளை அவற்றின் சமூக சூழல்களுக்குள் விவரிப்பதாகும். பெரேடே (1964: 5) இவ்வாறு கூறுகிறார்: “ஒப்பீட்டுக் கல்விக்கான முதன்மையான நியாயம் அறிவுசார்ந்ததாகும். மனிதர்கள் அவர்கள் தெரிந்து கொள்ள விரும்புவதால் ஒப்பீட்டுக் கல்வியைப் படிக்கிறார்கள்.
2. புரிந்துகொள்ளுதல்/விளக்கம்செய்தல்/விளக்குதல்: ஒப்பீட்டுக் கல்வியானது கல்வி முறைமைகள் அவற்றை வடிவமைக்கும் சூழல் சார்ந்த சக்திகளிலிருந்து விளக்கப்படுகின்றன அல்லது புரிந்து கொள்ளப்படுகின்றன. கல்வி முறைமைகள் அவை உட்பொதிந்துள்ள சமூக அணிகளால் வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தால்  (கல்வி முறைகள், சமூகங்கள் மற்றும் கலாசாரங்கள்) கல்வி முறைகளின் ஒப்பீட்டு ஆய்வு கலாச்சாரங்கள் அல்லது சமூகங்கள் பற்றிய புரிதலையும் வளர்க்கிறது. நோவாவின் (1986) ஆய்வறிக்கை “சமூகத்தின் தொடுகல்லாக கல்வி” என்பது இங்கு மிகவும் பொருத்தமான தலைப்பாக உள்ளது. இந்த வகையில் ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் பெறுமதி பல்கலாச்சார சமூகங்கள் மற்றும் இடைகலாச்சாரக் கல்வியின் காலங்களில் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.
3. மதிப்பீடு: ஒப்பீட்டுக் கல்வியானது கல்வி முறைகளை அவற்றின் சொந்தக் கல்வி முறையிலும்இ உலகளாவிய கல்வி முறைகளிலும் மதிப்பீடு செய்வதன் நோக்கமாக செயல்படுகிறது. போட்டி நிறைந்த உலகமயமாக்கப்பட்ட உலகின் இன்றைய காலகட்டத்தில்இ உள்நாட்டுக் கல்வித் திட்டங்களின் மதிப்பீடு இன்னும் அதிக முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. எனவே PISA (மாணவர்களின் சாதனைக்கான சர்வதேச மதிப்பீட்டிற்கான திட்டம்) மற்றும் IEA (சர்வதேச கல்வி மதிப்பீடு) படிப்புகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்களின் சர்வதேச தரவரிசை. உலகளாவிய மதிப்பீட்டில், இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டின் உலகின் சவால்களை உலகக் கல்வி முறைகள் எவ்வளவு சிறப்பாக எதிர்கொண்டு நிற்கின்றன. அத்துடன் கல்வியின் சமூகத் தாக்கத்தின் வரம்புகள் மற்றும் சாத்தியக்கூறுகளின் மதிப்பீட்டையும் உள்ளடக்கியது.
4. அறிவார்ந்தது :  ஒப்பீட்டுக் கல்வி என்பது அறிவார்ந்த செயல்பாடாகும், இதனூடாக கல்வி ஏணியில் சாத்தியமான மிக உயர்ந்த நிலையைக் கூட நாம் தொடலாம். ஒப்பீட்டுக் கல்வியினூடாக நாம் முதுநிலை மற்றும் கலாநிதி பட்டப்படிப்புகளைக் கூட தொடரலாம். அறிவொளியின் நோக்கத்துடன் மற்ற கல்வி முறைகள் தொடர்பான தனது அறிவார்ந்த திறனை மேம்படுத்த ஒரு நபர் இதைச் செய்யலாம். இந்த அறிவு தனிநபருக்கு அவர்களின் கல்வி முறையை நன்கு புரிந்து கொள்ள உதவும் மற்றும் அவர்களின் சொந்த அமைப்பில் பிரச்சினையை மேம்படுத்தி தீர்க்கும் நோக்கத்துடன் மற்றவர்களுக்கு உதவும்.
5. திட்டமிடல் : நவீன சமூகங்கள் திட்டமிடலின் முக்கியத்துவத்தைப் பாராட்டியுள்ளன. அதிக மக்கள்தொகை, குறைந்த உற்பத்தி, நோய், பொருளாதார நிலைத்தன்மை, தொழில்மயமாக்கல் மற்றும் சமூக சீர்கேடுகள் தொடர்பான பல்வேறு பிரச்சனைகளை திட்டமிடல் மூலம் தீர்க்க முடியும். திட்டமிடுதலுக்கு இலக்குகளை கவனமாக உருவாக்குதல், முன்னுரிமைகளை நிறுவுதல் மற்றும் அந்த நோக்கங்களை அடைவதற்கான வழிமுறைகளை அடையாளம் காண்பது அவசியம். ஒரு கல்விக் கொள்கை மில்லியன் கணக்கான மக்களைப் பாதிக்கிறது என்பதால், கொள்கையானது விரும்பிய முடிவுகளை அடையும் வகையில் பகுத்தறிவு முடிவுகளை எடுக்க வேண்டும். ஒரு புதிய கல்வி முறையை வடிவமைக்கவும், கல்வியை வடிவமைக்கவும் மற்றும் கல்வி முறைகளை சீர்திருத்தவும் ஒப்பீட்டு கல்வி ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது (Steyn and Wolhuter 2010).  கல்வி முறையைச் மறுசீரமைக்கும் போது அல்லது மேம்படுத்தும்போது அல்லது கல்விச் பிரச்சினை, சவால் அல்லது சிக்கலைப் பற்றிப்பிடிக்கும்போது, ஒருமுறை இதே பிரச்சினையை எதிர்கொண்ட பிற நாடுகளின் அனுபவத்தைப் பயன்படுத்தி, பிரச்சனையின் முழு அளவையும் தாக்கங்களையும் வெளிப்படுத்தலாம். மற்றும் பிரச்சனைக்கு சாத்தியமான தீர்வுகளை பரிந்துரைக்கலாம். சரியான திட்டமிடலுக்கான இந்த அழைப்பு ஒப்பீட்டுக் கல்விக்கு பங்களிக்கும். 
6. நடைமுறைத் திறன் : கல்வி என்பது ஒரு நுகர்வுப் பொருளாகக் கருதப்படும் நடைமுறை யுகத்தில் நாம் வாழ்கிறோம். நடைமுறைத் தன்மையை அழிக்கும் கல்வி முறைக்குப் பதிலாக நடைமுறைப் பயனைக் கொண்ட முறைகள் மாறி வருகின்றன. நடைமுறை பயன் இல்லாத அந்த கல்வி முறைகள் மறுசீரமைக்கப்படுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, ஐக்கிய இராச்சியத்தில் உள்ள ஆரம்பப் பள்ளிகளை அரசு ஆதரித்ததுஇ இதன் நோக்கங்கள் தொழில்மயமான சமுதாயத்தில் சிறப்பாகச் செயல்படும் வகையில் மக்களுக்கு எழுதவும் படிக்கவும் கற்பிப்பதாகும். இந்த அமைப்புகள் மாற்றங்கள் மற்றும் மேம்பாடுகளுடன் தொடர்ந்து உருவாகி வருகின்றன. முன்னாள் சோவியத் யூனியன் மற்றும் சீனாவில் பணி அனுபவம் பாடத்திட்டத்தில் வலியுறுத்தப்பட்டு பெரிதும் பிரதிபலிக்கப்பட்டது. ஐக்கிய அமெரிக்காவில் இலக்கணப் பள்ளிகள் பயன்பாடு மற்றும் நடைமுறைக் கொள்கையின் அடிப்படையில் விரிவான பள்ளிகளாக மாற்றப்பட்டுள்ளன. ஒரு கல்வி முறையை மிகவும் நடைமுறை மற்றும் பயன்மிக்கதாக மாற்றஇ சீர்திருத்தத்தின் பிரச்சனை தீர்வுகளுக்கு ஆய்வு செய்யப்பட வேண்டும். மேலும் இது ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் மூலம் சிறப்பாகச் செய்யப்படலாம். மேலும், ஆசிரியர்களின் கற்பித்தல் நடைமுறையை மேம்படுத்த உதவுவதில் ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் மதிப்பை வெளிப்படுத்தும் பல வெளியீடுகள் சமீபத்தில் வெளிவந்துள்ளன. ஒப்பீட்டுக் கல்வியானது குறிப்பிட்ட உள்ளடக்கத்திற்குள் குறிப்பிட்ட கற்பித்தல் முறைகளின் சாதனைப் பதிவை மதிப்பிட முடியும். பன்முக கலாச்சார வகுப்பறைகளில் கற்பித்தல் நடைமுறையை மேம்படுத்துவதை ஆதரிப்பதன் பெறுமதி குறைந்த முக்கியத்துவமானது அல்ல. 
7. உலகக் கண்ணோட்டத்தில் கல்விப் பிரச்சினைகள் : உலகின் பல நாடுகளில் கல்விக் கண்ணோட்டத்தில் ஒரேமாதிரியான பிரச்சனைகள் உள்ளன. எனவே, அவர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட சிக்கலை எவ்வாறு தீர்த்தார்கள் என்பதை ஒருவருக்கொருவர் கற்றுக்கொள்ள முடிகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, கென்யா 2003 இல் இலவச ஆரம்பக் கல்வியை நடைமுறைப்படுத்திய போது, நைஜீரியா சாத்தியமான சிக்கல்கள் மற்றும் தீர்வுகள் பற்றிய சில குறிப்புகளை வழங்கியிருக்கலாம். கென்யாவின் நெருங்கிய அண்டை நாடான உகாண்டாவும் தனது உலகளாவிய ஆரம்பக் கல்வியை முன்னரே நடைமுறைப்படுத்தியது மற்றும் கென்யாவின் பிரச்சினைகளை எவ்வாறு நிர்வகிப்பது என்பதற்கான நடைமுறை தீர்வுகளை அவர் வழங்கியிருக்க முடியும். அதை அடைவதில் இந்தியாவுக்கு சிக்கல்கள் இருந்தன, மேலும் கியூபாவிடமிருந்து முழு கல்வியறிவை எவ்வாறு அடைய முடிந்தது என்பதற்கான மற்ற பாடங்களைக் கற்றுக்கொண்டிருக்கலாம். கென்யாவில் இலவச ஆரம்பக் கல்வியை செயல்படுத்துவதில் இந்த நாடுகள் முக்கியமான பாடங்களை வழங்க முடியும். 

பயிற்றுவிக்கும் ஊடகத்தை நிறுவுவதற்கு நாடுகள் எவ்வாறு போராடுகின்றன என்பதை ஒருவர் அறிய விரும்புவார். ஒப்பீட்டு அணுகுமுறை கல்விச் சிக்கல்கள் மற்றும் அவற்றின் தீர்வுகள் பற்றிய ஆழமான புரிதலை வழங்கும். இந்த யுகத்தில், ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் நோக்கம், மாற்றப்பட்ட நிலைமைகளைப் பற்றி நன்கு புரிந்துகொள்வதும், புதிய பொறுப்புகளைச் சந்திப்பதற்கு சிறப்பாகத் தயாராக இருப்பதும் ஆகும். 

சில நாடுகளின் கல்வி முறைகள் ஏன் முற்போக்கானவை, மற்றவை பின்தங்கிய நிலையில் உள்ளன என்பதைப் புரிந்துகொள்ள இது உதவுகிறது. நாட்டின் நிர்வாக அமைப்பு கல்வி முறையின் நிலையை பாதிக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாகஇ சுவிட்சர்லாந்துஇ கனடாஇ அமெரிக்கா மற்றும் ஜப்பான் ஆகிய நாடுகளில் நிர்வாக இயந்திரம் மாநில சுயாட்சி மற்றும் பரவலாக்கப்பட்ட கட்டுப்பாட்டுடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. இதன் விளைவாகஇ இந்த நாடுகளின் கல்வி முறையில் அவர்களின் அரசியல் தத்துவத்தின் பிரதிபலிப்பைக் காண்கிறோம். இவ்வாறு பல்வேறு நாடுகளின் அரசியல் தத்துவமும் நிர்வாக அமைப்புகளும் கல்வியின் நிர்வாகத்தையும் கட்டுப்பாட்டையும் தீர்மானிக்கின்றன. 

1. கல்வியில் புதுமை : இன்று கல்வியில் பல புதுமைகள் புகுத்தப்பட்டுள்ளன. தொழில்நுட்பத்தின் முன்னேற்றங்கள் கற்றலை ஒழுங்கமைப்பதற்கான புதிய வழிகளை எளிதாக்கியுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாக, அறிவை வழங்க வானொலி மற்றும் தொலைக்காட்சியின் பயன்பாடு, இணையம், சமூக வலைத்தளங்கள் மற்றும் ஊடகத்தின் பிற துறைகளின் பயன்பாடு, திறந்த பல்கலைக்கழகம், மெய்நிகர் பல்கலைக்கழகம் (VU) மற்றும் இணையவழி தொலைதூரக் கற்றல் ஆகியவை கல்வியில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. இவை அனைத்தும் ஒப்பீட்டு சூழலில் கல்வியை எளிதாக்குகின்றன. உலகில் கல்வியில் புதுமை பரவுவதற்கு அமெரிக்க அமைப்பு உதவியுள்ளது. கணினி உதவிக் கற்றலைப் பயன்படுத்தி தொலைதூரக் கல்வி பல வளரும் நாடுகளில் கல்வி அணுகலின் சஞ்சீவியாகக் கருதப்படுகிறது. இது சம்பந்தமாக, பல வளரும் நாடுகளில் உள்ள தகுதிவாய்ந்த ஆசிரியர்களின் பற்றாக்குறையின் முக்கிய பிரச்சனை என்னவென்றால், வகுப்பறை அமைப்புகளில் உண்மையான ஆசிரியர்களை புதிய தொழில்நுட்பம் மாற்றுமா என்பதுதான்.
2. பொருளாதார வளர்ச்சி : இருபதாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் இருந்து கல்வியின் பாரிய விரிவாக்கத்தின் பெரும்பகுதி கல்வி, பொருளாதார வளர்ச்சி மற்றும் பொருளாதார உற்பத்தியை அதிகரிக்கிறது என்ற நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளது. சமீபத்திய ஆராய்ச்சிகள் கல்வி விரிவாக்கம் அதிகரித்த உற்பத்தித்திறனுடன் தொடர்புடையதாகக் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, முன்னாள் சோவியத் ஒன்றியம் தனது பொருளாதாரத்தை மேம்படுத்துவதற்கு வேலை செய்ததுஇ எழுத்தறிவின்மையை ஒழிப்பதை முதல் படியாக எடுத்துக் கொண்டது. மேலும், அனைத்து வளர்ந்த நாடுகளும் கல்வியில் அதிக முதலீடு செய்து வளர்ந்துள்ளன. மறுபுறம், பல வளரும் நாடுகள் தங்கள் கல்வி முறையை மேம்படுத்துவதன் மூலம் படித்த வேலையின்மை அல்லது மூளை வடிகால் பிரச்சினையை உருவாக்கியுள்ளன. 

பொருளாதார வளர்ச்சிக்கான ஒரு கருவியாக கல்வியின் மதிப்பை நம்புவது இருபதாம் நூற்றாண்டின் இரண்டாம் பாதியில் தொடங்கியது. F.Harbison மற்றும் C.A.Myer அவர்களின் கல்வி, மனிதவளம் மற்றும் பொருளாதார வளர்ச்சி என்ற புத்தகத்தை 1964 இல் வெளியிட்டனர். இந்த புத்தகம் உலகின் 75 நாடுகளில் கல்வி சேர்க்கை விகிதங்களுக்கும் பொருளாதார வளர்ச்சியின் நிலைக்கும் இடையே உள்ள தொடர்பை அடிப்படையாகக் கொண்டது. 1961 இல் தியோடர் டபிள்யூ. ஷோல்ட்ஸ் அமெரிக்கப் பொருளாதார நிபுணர்; மனித மூலதனம் பற்றிய தனது கோட்பாட்டை விளக்கினார். 1979 இல் பொருளாதாரத்திற்கான நோபல் பரிசு அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்த கோட்பாடு, கல்வியை அதுவரை காணப்பட்ட நுகர்வுப் பொருளாக அல்லாமல் ஒரு உற்பத்தி முதலீடாகக் கண்டது, இந்த கோட்பாடு பொருளாதார சிந்தனை மற்றும் கல்வியில் சிந்தனையை புரட்சிகரமாக்கியது.

கல்வியை விரிவுபடுத்துவதற்கான அனுபவங்கள், கல்வி முதலீட்டுக்கான பொருளாதார வருவாயில் இந்த நம்பிக்கையை நிரூபித்துள்ளது. உலகெங்கிலும் உள்ள கல்வியின் விரிவாக்கத்தின் பெரும்பகுதி கல்வி பொருளாதார வளர்ச்சியை பாதிக்கும் என்ற நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளது, மேலும் பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு கல்வியைப் பயன்படுத்தும் போது நாடுகள் ஒருவருக்கொருவர் நிறைய கற்றுக்கொள்ள முடியும். 

1. சர்வதேச புரிதலுக்கான கல்வி : ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் ஆய்வுக்கு சர்வதேச புரிதல் மையமானது. இரண்டு உலகப் போர்களும் சர்வதேச புரிதலை மேம்படுத்துவதற்கான பல்வேறு வழிகளை இன்னும் தீவிரமாக தேடுவதற்கு மனிதனை ஏற்படுத்தியது. ஐக்கிய நாடுகளின் கல்வி, விஞ்ஞானம் மற்றும் கலாச்சார அமைப்பு (UNESCO) போர் என்பது மனிதர்களின் மனதில் தொடங்குகிறது என்பதை அங்கீகரித்துள்ளது. எனவே, மீண்டும் போர் ஏற்படுவதைத் தடுக்க, மக்கள் மனதில் தேசியப் பெருமை உருவாகும் வகையில் சர்வதேச புரிந்துணர்வு அவசியம்.  இதற்காகவே 1921 இல் spirit of the League of Nations, 1925 இல் சர்வதேச கல்விப் பணியகம் (International Bureau of Education) மற்றும் 1926 இல் அறிவுசார் ஒத்துழைப்புக்கான ஆணையம் (Commission of Intellectual Cooperation), சர்வதேச தொழிலாளர் அமைப்பு (ILO) மற்றும் ஐக்கிய நாடுகளின் கல்வி, விஞ்ஞான மற்றும் கலாச்சார அமைப்பு (UNESCO) ஆகியவை தொழிலாளர் பிரச்சினைகள் மற்றும் கல்வியைக் கையாள்வதற்காக நிறுவப்பட்டன.

ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் (UNO) மனித உரிமைகள் பிரகடனம் அமைதியை மேம்படுத்துவதற்கான ஒரு வழியாக சர்வதேச புரிதலுக்கு பங்களித்துள்ளது. சர்வதேச புரிதலை மேம்படுத்த ஒருதலைப்பட்ச மற்றும் பலதரப்பு ஒத்துழைப்பு திட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. கல்வி என்பது சர்வதேச அளவில் வளர்ச்சியடைவதற்கான ஒரு வழியாகக் கருதப்படுகிறது. உலகின் பிற நாடுகளைப் புரிந்து கொள்ள, அவர்களின் வாழ்க்கைத் தத்துவங்கள், கல்வி, கலாச்சாரம் மற்றும் சமூகவியல் மற்றும் அவர்களின் வாழ்க்கையில் செல்வாக்கு செலுத்தும் புவியியல், கலாச்சார, பிராந்திய மற்றும் மத சக்திகளைப் புரிந்து கொள்ள, அவர்களின் பழக்கவழக்கங்கள், மரபுகள் மற்றும் கலாச்சாரம் பற்றி மேலும் அறிந்து கொள்வது அவசியம். இந்த கலாச்சாரங்கள் கல்வி முறையை எவ்வாறு பாதிக்கின்றன மற்றும் கல்வியால் இந்த கலாச்சாரங்கள் எவ்வாறு வடிவமைக்கப்படுகின்றன என்பதைப் புரிந்துகொள்வது சர்வதேசியத்தின் தெளிவான கருத்தை வளர்ப்பதற்கு முக்கியமானது. மாணவர்கள், ஆசிரியர்கள் மற்றும் பிற சமூக சேவையாளர்களை பரிமாறிக்கொள்வது சர்வதேச கல்வி முறைகளை மேம்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. 

1. தேசப் பெருமையை தளர்த்தும்:  குறிப்பாக தொழில்நுட்பம் மற்றும் பொருளாதாரத்தில் முன்னேறிய நாடுகள் மற்றும் இராணுவ வலிமை கொண்ட நாடுகளின் மக்கள் மத்தியில், மேன்மை உணர்வுகளை எதிர்த்துப் போராட இது அவசியம். மற்ற நாடுகள் தங்கள் உயிர்வாழ்வதற்கு இன்றியமையாதவை என்பதை அவர்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், எனவே ஒருவருக்கொருவர் பரஸ்பர நன்மைக்காக வேலை செய்ய வேண்டும். முரடிழற யனெ குழளளரஅ (2007) படி, குடிமக்கள் மாறுபட்ட, உலகளாவிய சமூகத்தில் ஒருங்கிணைக்க ஒப்பீட்டு சிந்தனை மற்றும் சர்வதேச முன்னோக்கு அவசியமாகும். இந்த ஒப்பீடு மாணவர்களின் வரையறுக்கப்பட்ட மற்றும் உள்ளூர் மயமாக்கப்பட்ட முன்னோக்குகளின் அடிப்படையில் இந்த வெளிநாட்டு அமைப்புகளின் தீர்ப்பை இடைநிறுத்துவதற்கு சவால் விடுகிறது. ஒப்பீட்டு சிந்தனை திறன்களை வளர்ப்பதன் மூலம், மாணவர்கள் தங்கள் சொந்த கலாச்சாரங்கள் மற்றும் அமைப்புகளின் பகுப்பாய்வில் விளையாடும் பல்வேறு கலாச்சார காரணிகளைப் பற்றிய நுணுக்கமான புரிதலைப் பெற முடியும். 

கல்விக் கொள்கை வடிவமைப்பு மற்றும் கற்பித்தல் எந்த வகையான சமுதாயத்திற்குப் பொருத்தமானது?” என்று மாணவர்களையும் கல்வியாளர்களையும் கேட்பதற்கு ஒப்பீட்டுக் கல்வி ஊக்குவிக்கிறது. ஒப்பீட்டுக் கல்வித் துறையானது கல்வியின் அடிப்படையிலான சித்தாந்தங்கள் பற்றிய விழிப்புணர்வை வளர்க்கும் அதே வேளையில், அது பொருத்தமான மற்றும் பொருத்தமற்ற கொள்கையின் மீது நமது கவனத்தை செலுத்துகிறது. எனவே, ஒப்பீட்டு ஆய்வுகள் மூலம் அரசியல் உணர்வையும் உருவாக்க முடியும்.

ஒப்பீட்டுக் கல்வியின் முக்கியத்துவம்

1. உலக அளவில், ஒப்பீட்டுக்கல்வியின் முக்கியத்துவமானது, உலகமயமாக்கல் நிகழ்வால் எழுப்பப்பட்டது. எடுத்துக்காட்டாக, உலகமயமாக்கல் கனேடிய மற்றும் ஐரிஷ் பல்கலைக்கழக ஆசிரியர் கல்வித் திட்டங்களில் ஒப்பீட்டுக் கல்வியில் மறுமலர்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.
2. ஒப்பீட்டுக் கல்வி உலகப் போக்குகளைக் கண்டறிந்து விவரிக்கிறது. கல்வியில் இயக்கங்கள்இ உலகமயமாக்கலின் சக்திகள் சர்வதேச அளவில் கல்வி தொடர்பான நடவடிக்கைகள் மற்றும் தரப்படுத்தலில் சீரான தன்மையை அதிகளவில் கொண்டு வந்துள்ளன. 
3. கிரகம் முழுவதும் உள்ள சமூக (பொருளாதார, அரசியல், சமூக மற்றும் தொழில்நுட்ப) சக்திகள் கல்வியை வடிவமைத்து வந்துள்ளன. மேலும் கல்வியைப் புரிந்துகொள்வது அவசியம். இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டின் உலகளாவிய போக்குகள் மற்றும் சவால்களுக்கு இந்த அமைப்புகள் எவ்வாறு வாழ்கின்றன என்பதை மதிப்பிடுவதன் மூலம், ஒப்பீட்டுவாதிகள் உலகளாவிய செல்கின்றனர். 
4. மில்லேனியம் வளர்ச்சி இலக்குகள் மற்றும் அனைவருக்கும் கல்விக்கான இயக்கம் ஆகியவை உலகளாவிய கல்விக் கொள்கைகளாகும். இதேபோல், உலகளாவிய வயதுவந்தோர் கல்வியறிவு, மில்லேனியம் மேம்பாட்டு இலக்குகள் மற்றும் அனைவருக்கும் கல்வி போன்ற உலகளாவிய முன்முயற்சிகள் இந்த இலக்குகளை அடைவதற்கு கல்வித் திட்டமிடலை ஆதரிக்க பங்கேற்பார்களின் நிபுணத்துவத்தை அழைக்கின்றன. 
5. உலகளாவிய கிராமத்தின் பிற பகுதிகள் / துறைகள் வடிவம் பெறுகின்றன கல்வியின் தத்துவம், கல்வியின் வரலாறு மற்றும் கல்வியின் சமூகவியல் போன்ற கல்வி ஆய்வுகள் எந்தவொரு பிராந்தியவாதத்தையும் கடந்து உலகளாவிய குறிப்பு சட்டங்களை உருவாக்குகின்றன. அத்தகைய கட்டிடத்தை செம்மைப்படுத்துவது, உலகளாவிய சமூகத்திற்கும் கல்விக்கும் இடையிலான தொடர்புகள் மற்றும் தொடர்புகளை வெளிப்படுத்துவதன் மூலம் ஒப்பீட்டுக் கல்விக்கான மற்றொரு இடத்தை உருவாக்குகிறது மற்றும் கல்வியை வடிவமைப்பதில் சூழலின் மீதமுள்ள பாத்திரங்களை தெளிவுபடுத்துகிறது. 
6. தகவல் மற்றும் தகவல் தொடர்புப் புரட்சி, தொழில்நுட்பப் புரட்சி மற்றும் நவதாராளவாதப் பொருளாதாரப் புரட்சி போன்ற தற்போதைய உலகளாவிய போக்குகள், இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டில் மனிதகுலத்தை புதிய, புரிந்துகொள்ள முடியாத ஆழத்திற்கு இழுக்கும் ஆற்றலுடன், ஒரே நேரத்தில் மனிதகுலத்தை உயர்த்தும் மற்றும் மேம்படுத்தும் வாக்குறுதியைக் கொண்டுள்ளன. இது ஒப்பீட்டுக் கல்விக்கான கதவை விட்டுவிடுகிறது. 
7. ஒப்பீட்டு முக்கியத்துவத்தின் மிகத் தெளிவான உதாரணம் தற்போதைய ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் உயர்-தேசிய அளவிலான கல்வி புதுமையுடன் தொடர்புடையது.  எடுத்துக்காட்டாக, ஏதென்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் “ஐரோப்பிய ஒருங்கிணைப்பு: ஒரு கல்வியியல் சவால்” என்ற பாடநெறி உள்ளது. இது ஒரு ஒருங்கிணைந்த ஐரோப்பாவில் கல்வியின் தரப்படுத்தலை மாணவர் ஆசிரியர்களுக்கு விளக்கி தெளிவுபடுத்துகிறது (Popov & Wolhuter, 2007: 367).
8. ஜிம்பாப்வே ஆப்பிரிக்க பல்கலைக்கழகத்தில், ஒப்பீட்டுக் கல்வியானது “ஆப்பிரிக்க ஆய்வுகள் I மற்றும் II” எந்தப் பீடத்தைச் சேர்ந்த மாணவர்களுக்கும் அவர்களது படிப்புகளின் ஒரு பகுதியாகக் கற்பிக்கப்படுகிறது. (மச்சிங்குரா மற்றும் முடுமேரி, 2006: 94).
9. ஐரோப்பிய ஒன்றியத்திற்கு கூடுதலாக, பால்கன் மாநிலங்கள், தென்கிழக்கு ஐரோப்பா பிராந்திய அலகுகள் பிராந்தியத்திற்கு பொதுவான ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட குணாதிசயங்களில் (கல்வியியல் அல்லது சூழல் சார்ந்த) கட்டமைக்கப்படுகின்றன. குறிப்பிட்ட பிராந்தியத்தை மற்ற பிராந்தியங்களிலிருந்து வேறுபடுத்தினால் இத்தகைய பண்புகள் அதிக முக்கியத்துவம் பெறுகின்றன. கல்வி வளர்ச்சியின் நிலை, கல்வியின் குறிக்கோள்கள், கல்வி நிர்வாகத்தின் வடிவங்கள், கல்வி நிறுவனங்களின் நிறுவன அமைப்பு அல்லது அரசியல் அமைப்பு, காலனித்துவ வரலாறு, கலாச்சார தோற்றம் அல்லது பொருளாதார வளர்ச்சியின் நிலை போன்ற சூழல்சார் பண்புகள் இதில் அடங்கும். 
10. ஒப்பீட்டு கல்வி ஆய்வுகள் தேசிய கல்வி முறைகளை விவரிக்கிறது மற்றும் விளக்குகிறது. வெளிநாட்டுக் கல்வி முறைகளைப் பற்றிய ஆய்வு மற்றும் புரிதல் ஒருவரின் சொந்தக் கல்வி முறையை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ள உதவுகிறது என்பதில் ஒப்பீட்டாளர்களிடையே பரவலான கருத்து வேறுபாடு உள்ளது (Mallinson,1975: 10; Phillips & Schweisfurth,2006: 14).
11. ஒப்பீட்டு கல்வி ஆராய்ச்சி கல்வி அமைப்புகளின் தேசிய மதிப்பீட்டை ஆதரிக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாக, IEA மற்றும் PISA ஆய்வு முடிவுகள் தேசிய மொத்த வடிவத்தில் வெளியிடப்படுகின்றன. ஒப்பீட்டு கல்வி ஆராய்ச்சியானதுஇ சொந்த நாட்டில் கல்வி மறுசீரமைப்புத் திட்டங்களுக்கு வழிகாட்ட வெளிநாடுகளின் கல்வி அனுபவங்களைக் கோருகிறது. ஒப்பீட்டுக் கல்வித் துறையில் தேசிய அளவிலான ஆய்வுகள் கல்வி விசாரணையின் பிற பகுதிகளுக்கும் முக்கியமானதாக இருக்கலாம். தேசிய, அரசியல், சமூக மற்றும் பொருளாதார சக்திகளின் சேர்க்கைகள் தேசிய அளவில் அடையாளம் காணக்கூடிய சமூகங்களின் கட்டமைப்புகளை உருவாக்குகின்றன. மேலும் அத்தகைய தேசிய கல்விச் சங்கங்களின் தொடர்புகளை தெளிவுபடுத்துவதன் மூலம், ஒப்பீட்டு கல்வி கல்வி சமூகவியல் துறைக்கு மதிப்புமிக்க தகவல்களை வழங்குகிறது. 
12. ஒரு காலத்தில் அனைத்து அதிகாரமும் கொண்ட தேசிய அரசின் அழிவின் தற்போதைய உலகளாவிய சமூகப் போக்குகள்இ அதன் விளைவாக பரவலாக்கம் மற்றும் பன்முக கலாச்சார சமூகங்களின் எழுச்சி ஆகியவை துணைத்தேசிய வகையை ஒரு ஒப்பீட்டு அளவிலான பகுப்பாய்வுகளாக முன்னிலைப்படுத்துகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, ஜேர்மனியில் இருபதாம் நூற்றாண்டின் இரண்டாம் பாதியில், புலம்பெயர்ந்த (விருந்தினர் பணியாளர்) குழந்தைகளின் கல்வியைக் கையாளுதலில் இருந்த சவால் ஜெர்மன் பல்கலைக்கழகங்களில் கற்பித்தல் துறையாக ஒப்பீட்டு கல்வியின் எழுச்சியில் குறிப்பிடத்தக்க முக்கிய பங்கு வகித்தது. கல்வி முறைகளின் சமத்துவத்தை மதிப்பீடு செய்வதன் மூலம் மட்டுமல்லாமல், பன்முகத்தன்மையின் பிற, புதிய, சமகால பரிமாணங்களைப் பொறுத்து கல்வி முறைகளை மதிப்பிடுவதில் ஒப்பீட்டுக் கல்வி அதன் பங்கை வகிக்கிறது.
13. பாடசாலைகளில் மூலோபாயத் திட்டமிடலுக்கான மாதிரியை உருவாக்க ஒப்பீட்டுக்கல்வி உதவுகிறது. 1990 க்கு பிந்தைய ஹங்கேரியில் பாடசாலைகளின் மூலோபாயத் திட்டமிடலுக்கான மாதிரியை உருவாக்க அவர்கள் ஒப்பீடடுக் கல்வியின் நிபுணத்துவத்தைப் பயன்படுத்தினர். (Steyn and Wolhuter 2010). இந்த மாதிரி பல பள்ளிகளில் வெற்றிகரமாக செயல்படுத்தப்பட்டு, மேம்படுத்தவும், சிறந்த முடிவுகளைப் பெறவும் உதவுகிறது. 
14. வகுப்பறை மட்டத்தில், ஒரு குறிப்பிட்ட வகுப்பின் கலாச்சாரத்தைப் படிப்பதும், ஒரு குறிப்பிட்ட வகுப்பிற்குள் உள்ள சமூக இயக்கவியல் மற்றும் விதிமுறைகளைப் படிப்பதும், வகுப்பறை மட்டத்தில் என்ன நடக்கிறது என்பதை அறிந்துகொள்வதற்கும் புரிந்துகொள்வதற்கும் ஒப்பீட்டுக் கல்வி மதிப்புமிக்கதாக இருக்கும். பிரான்சில் கற்பித்தல் பயிற்சியில் ஈடுபட்ட இங்கிலாந்தைச் சேர்ந்த 10 மாணவர் ஆசிரியர்களின் அனுபவ ஆய்வு பன்முக கலாச்சார வகுப்பறைகள், விரிவான பாடசாலைகள்; மற்றும் உள்ளடங்கல் கல்வி அதிகரித்து வரும் இக் காலத்தில் ஆசிரியர் கல்விப் படிப்புகளில் ஒப்பீட்டு கல்வியானது மறுசீரமைக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறுகின்றது. கிளாரி பிளானல் (2008). 
15. ஒப்பீட்டு கற்பித்தல் ஆசிரியர்களுக்கு பயனுள்ளது மற்றும் பொருத்தமானது, ஏனெனில் இது பல்வேறு சமூக-பொருளாதார மற்றும் கலாச்சார பின்னணியில் உள்ள குழந்தைகளைப் பற்றிய ஆசிரியர்களின் புரிதலை மேம்படுத்த உதவுகிறது.

REFERENCES 

Bereday, G.Z.F. (1964). Comparative Method in Education. New York: Holt, Rinehart & Winston.

Holik, H. (2008). The Role of Comparative Education in Hungary. In: Wolhuter, C.C.; Popov, N.; Manzon, M. and Leutwyler, B. (eds). Comparative Education at Universities Worldwide. Sofia: World Council of Comparative Education Societies and Bureau for Educational Services: 81-87.

Wolhuter, C.C. (2008). Review of the Review: constructing the identity of Comparative Education. Research in Comparative and International Research 3(4): 323-344.

Sodhi, T.S. (2006) Text Book of Comparative Education, Sixth edition, Vikas publishing house, Delhi.

Philips. D. and Schweisfurth, N. 2006. Comparative and International Education: An introduction to theory, method and practice. London: Continuum.

Noah, H.J., and Eckstein, M.A. (1969). Toward a science of Comparative Education. London: Macmillan. 

Noah, H.J and Eckstein, M.A. (1993). Secondary School Examinations: International Perspectives on Policies and Practice, New Haven: Yale University Press. 

O’Sullivan, M.O. (2008). Comparative Education in Teacher Education in the UK and Ireland. In: Wolhuter, C.C.; Popov, N.; Manzon, M. and Leutwyler, B. (eds). Comparative Education at Universities Worldwide. Sofia: World Council of Comparative Education Societies and Bureau for Educational Services: 136-142